Gmina Bujwidze

ul. Vilniaus 2, Wieś Bujwidze
LT-15026 rejon wileński

tel.:(8 5) 255 8347
e-mail: buivydziuseniunija@vrsa.lt

Godziny pracy:
Poniedziałek – czwartek – godz. 8.00-17.00
Piątek – godz. 8.00-15.45
Przerwa obiadowa – godz. 12.00-12.45

Przyjęcie interesantów:

Wtorek – godz. 13.00-17.00
Czwartek – godz. 8.00-12.00

Dodatkowe godziny przyjęć mieszkańców:

Poniedziałek – godz. 7.00-8.00
Środa – godz. 7.00-8.00

Ośrodek gminy – wieś Bujwidze (300 mieszkańców). Na terenie gminy jest 28 wsi, większe z nich to Punżany (180 mieszkańców) i Świętniki (80 mieszkańców) oraz 37 folwarków.

Powierzchnia terenu: 9 840 ha, z nich 4 840 ha stanowią użytki rolne, 5 000 ha – lasy.

Ludność: 1 046 osób.

Herb: dekretem Prezydenta Republiki Litewskiej z dnia 23 kwietnia 2012 roku dla osiedla i gminy Bujwidze rejonu wileńskiego nadano herb. Godło przedstawia stojącego na tylnych nogach czerwonego jelenia na srebrzystym tle, przednią nogę opierającego o czerwony szczyt ze srebrzystym krzyżem heraldycznym. Srebrzysty krzyż symbolizuje patrona bujwidzkiej parafii św. Jerzego oraz pobożność mieszkańców gminy, srebrzyste tło – to wody Wilii, przy której położone są Bujwidze. Czerwony jeleń ma oznaczać lesistość terenu i w ogóle piękno przyrody, z której tak się szczycą Bujwidze. Czerwień na herbie – to kolor odwagi i przelanej krwi dawnych pokoleń bujwidzian w walkach z różnymi najeźdźcami oraz podczas prześladowań religijnych. Projekt herbu wykonał plastyk z Kowna Rolandas Rimkūnas.

Na terytorium gminy znajdują się: poczta, Gimnazjum im. Tadeusza Konwickiego w Bujwidzach, przedszkole, biblioteka, Dom Kultury, kościół pw. św. Jerzego, cmentarz, kaplica św. Ignacego Loyoli w Pryciunach, rezerwat geomorfologiczny Skiersabali, grodzisko w Bujwidzach, punkt medyczny, 3 sklepy, sklep części samochodowych.

Przedsiębiorczość lokalna: rolnictwo i leśnictwo, usługi świadczone dla mieszkańców.

Z historii: już w 1635 r. w Bujwidzach stał folwark właściciela ziemskiego K. Brzostowskiego. Dziedziczyły go kolejne pokolenia tej familii. Pod koniec XVIII w. jedna z panien Brzostowskich wyszła za mąż za Mikołaja Radziszewskiego, ówczesnego marszałka wileńskiego. Wybudował on tu pałac według projektu Wawrzyńca Gucewicza (lit. Laurynas Stuoka-Gucevičius). Nieopodal pałacu, na miejscu małej kapliczki, M. Radziszewski wybudował przepiękny kościół, podobno również zaprojektowany przez W. Gucewicza. W 1982 roku kościół spłonął, ale dzięki staraniom parafian, w ciągu krótkiego czasu, został zbudowany nowy murowany na wzór starego. Na terenie gminy są dwie kaplice – św. Ignacego i św. Floriana.

Gmina współpracuje z: Staroostwo Powiatowe w Poddębicach, Urząd Gminy w Małej Wsi.